سبک زندگی و نسبت آن با هویت دینی

در اثر گسترش مدرنیته از یک سو ناظر پیدایش دینداری های متنوع و هویت ها ی دینی جدید و از سوی دیگر رواج سبک های مدرن زندگی در کشورمان هستیم. در این شرایط از آن جا که در جامعه ی ما دین و هویت دینی همواره نقشی تعیین کننده در نگرش ها،گزینش ها و اعمال افراد دارند مطالعه ی نقش باورهای دینی در مواجهه با فرهنگ و سبک زندگی مصرف گرای مدرن در جامعه ی کنونی ایران ضروری می نماید. این پژوهش بر روی زنان تنکابنی انجام گرفته و در آن سعی شده پذیرش یا مقاومت این زنان در مقابل فرهنگ مصرف گرا و یا نحوه ی ترکیب آن با فرهنگ دینی که همواره به اعتدال در مصرف توصیه می کند مورد واکاوی قرار گیرد. شیوه ی نمونه گیری هدف مند بوده و افراد براساس میزان پایبندی دینی و اشتغال در 4 تیپ جای گرفته و مورد مطالعه واقع شدند. یافته های پژوهش حاکی از آن است که میان دینداری و سبک زندگی زنان تنکابنی مورد مطالعه ارتباط وجود دارد، یعنی هر چه میزان دینداری افراد بیش تر بوده، کمتر ازسبک های مدرن زندگی پیروی کرده اند. به علاوه مقایسه ی سبک زندگی و دینداری زنان مذهبی شاغل و غیرشاغل نشان می دهد که اشتغال در رویکردهای مصرفی و شیوه ی زندگی این زنان تفاوت عمده ای ایجاد نمی کند و در هر دو تیپ گرایش دینی در انتخاب های زندگی روزمره تأثیر بیش تری داشته است. هم چنین سبک زندگی زنان شاغل با سبک زندگی زنان غیرشاغل متفاوت بوده، زنان شاغل که سطح تحصیلاتشان نیز بالاتر بوده فراغت خود را غالباً بیرون از خانه و با برنامه ریزی سپری کرده، تقسیم کار خانگی در منزل آنان غالباً مشارکتی بوده و در خرید و مصرف کالا بیش تر به معیارهای کاربردی توجه می کردند. در مقابل زنان غیرشاغل اوقات فراغت شان غالباً در خانه و بدون برنامه ریزی سپری شده، تقسیم کار خانگی در آنان عمدتاً جنسیتی و غیرمشارکتی بوده و غالب آنان در خرید کالا ضمن لحاظ کردن معیارهای کاربردی به معیارهای ظاهری و مد بودن آن نیز اهمیت می دادند.